Przejdź do treści strony

Nauka za granicą | Studia bez tajemnic

Personal Statement

 

Czym jest Personal Statement?
Personal Statement to jedna z najważniejszych części aplikacji na studia licencjackie (undergraduate) do Wielkiej Brytanii (a także do USA). Jest to esej o długości około 500 słów, którego głównym zadaniem jest przekazanie komisji rekrutacyjnej odpowiedzi na następujące pytania:

  • Kim jesteśmy i czym wyróżniamy się od reszty kandydatów?
  • Dlaczego chcemy się dostać na daną uczelnię i studiować wybrany kierunek?
  • Dlaczego uczelnia powinna nas przyjąć?

Ponadto Personal Statement jest jedynym miejscem gdzie możemy wytłumaczyć się z jakiegoś niepowodzenia – np. słabszych ocen. Jeśli miało to związek z jakąś chorobą, tragedią życiową (śmierć w rodzinie) to tutaj jest miejsce aby na to zwrócić uwagę. Wbrew pozorom wiele osób spotyka tego typu nieszczęście i mimo to wciąż dostają się na najlepsze uczelnie. Kluczem do sukcesu jest ujęcie przykrego doświadczenia w optymistycznym świetle np. choroba nauczyła mnie wytrwałości, tragedia rodzinna pomogła doceniać to co jest najważniejsze w życiu. Takie przedstawienie sytuacji pokaże, że jesteśmy dojrzali i w efekcie gotowi na podjęcie wyzwań studiów w Wielkiej Brytanii.

Zawarcie sensownych odpowiedzi na te wszystkie pytania w tak niewielkiej objętości jest nie lada zadaniem. Jeśli jednak uda nam się tego dokonać w dobrym stylu, nasze szanse na przyjęcie na studia wzrosną diametralnie. Właśnie dlatego warto poświęcić dużo czasu i uwagi tworząc ten najważniejszy element naszej aplikacji. Najpierw warto jednak wiedzieć jak się do tego zabrać.

Na początek

Czego uniwersytet chce się dowiedzieć z twojego Personal Statement?
Zanim komisja rekrutacyjna podejmie decyzję o przyjęciu kandydata na 3- lub 4-letnie studia, będzie chciała się dowiedzieć możliwie najwięcej na temat potencjalnego studenta. Konkretniej Personal Statement posłuży do odpowiedzenia na pytania:

  • Czy kandydat ma odpowiednie kwalifikacje i cechy charakteru do podjęcia studiów na danym kierunku?
  • Czy jest odpowiednio pracowity, umotywowany i zdolny aby poradzić sobie na wybranym kierunku?
  • Czy jest w stanie pracować w sytuacji stresującej?
  • Czy będzie w stanie przystosować się do nowego otoczenia na uniwersytecie, w obcym kraju i kulturze?
  • Czy jest komunikatywny?
  • Czy będzie w stanie poświęcić się studiom i jaką wiedzę o kierunku studiów już posiada?
  • Czy jest zainteresowany kierunkiem studiów i zmotywowany aby nauczyć się więcej?

Rozpoczęcie (a tym bardziej ukończenie) studiów, szczególnie w obcej kulturze jest zadaniem wymagającym i na początku prawie zawsze stresującym (patrz: szok kulturowy). Dlatego uczelnie starają się nie tylko upewnić, że mamy odpowiednie kwalifikacje aby studiować na danym kierunku, lecz także, że dysponujemy charakterem, który pozwoli nam szybko zaadaptować się do nowej rzeczywistości i poświęcić nauce.

Uczelnie w Wielkiej Brytanii podczas rekrutacji biorą pod uwagę oceny i wyniki egzaminów. Jednak w przypadku dużej ilości kandydatów z podobnymi wynikami inne czynniki stają się ważniejsze. Nie powinno być zaskoczeniem, że uniwersytety starają się przyjąć osoby zdolne i zmotywowane, które biorą udział w przedsięwzięciach pozaszkolnych. Osoby świadome szans i niebezpieczeństw tworzonych przez rzeczywistości, w której przyszło im żyć, ale w której potrafili się odnaleźć. Dlatego najczęściej przyjmowane są osoby, które opierając się na własnych doświadczeniach są w stanie jasno i interesująco pokazać, że posiadają cechy i umiejętności, które są ważne w dzisiejszym życiu w świetle kierunku studiów, który wybrały.

Na początek

Co powinien zawierać Personal Statement i jaką musi mieć formę?
Personal Statement powinien zawierać odpowiedzi na wszystkie powyższe pytania, poparte konkretnymi przykładami z twojego życia (zainteresowania, osiągnięcia, doświadczenia) w formie schludnego wypracowania.

Zacznijmy od formatu Personal Statement na studia w Wielkiej Brytanii (UCAS). Ograniczenia narzucane nam przez system UCAS to 4000 znaków (włącznie ze spacją, znakami interpunkcyjnymi i przedimkami a/an/the) i 47 linijek tekstu. W praktyce oznacza to, że mamy do dyspozycji 450-600 słów. W rzeczywistości nikt nam nie narzuca formy naszego Personal Statement – możemy wykorzystać dane nam miejsce tak jak nam się podoba. W praktyce jednak warto znaleźć złoty środek między maksymalizacją dostępnych nam słów (poprzez pisanie ciągłego tekstu bez paragrafów), a przepięknym formatowaniem (z podtytułami, listami i okraszone cytatami w osobnych linijkach z wcięciem). Zwykle idealnym kompromisem jest wypracowanie złożone z 5-6 paragrafów, każdy z około 5-7 zdań.



Paragraf 1: Wstęp

Pierwsze dwa zdania muszą zrobić dobre pierwsze wrażenie: zainteresować i przyciągnąć uwagę czytelnika. Pamiętajmy, że dany przedstawiciel komisji rekrutacyjnej będzie czytać setki jeśli nie tysiące Personal Statements – najlepiej jeśli nasz wstęp od razu pokaże, że nasz esej jest zupełnie wyjątkowy na tle całej reszty – wówczas zapadnie w pamięć. Taka sztuka nie jest łatwa, jednym ze sposobów jest zawarcie informacji o swoim największym dotychczasowym osiągnięciu, szczególnie jeśli jest to coś wyjątkowego dla osób w tym wieku. W moim eseju napisałem o mojej pracy badawczej z fizyki teoretycznej – na moją korzyść nie często się zdarza aby uczeń szkoły średniej miał już w dorobku publikację z przedmiotu nauczanego dopiero na studiach. Niestety nie wszyscy dysponują takim asem w rękawie – wówczas jeśli nie przyjdzie nam do głowy nic przełomowego, postarajmy się aby przynajmniej pierwsze dwa zdania były zgrabne, a nie odrzucające. Nierzadko dobry pomysł na zdanie otwierające nadejdzie dopiero po ukończeniu reszty Personal Statement (a później i tak je zmienimy kilka razy) dlatego nie warto spędzać nad tym zbyt dużo czasu na początku. Pozostała część pierwszego paragrafu powinna omówić jakimi elementami naszego kierunku jesteśmy zainteresowani i dlaczego.



Paragrafy 2,3,4: Rozwinięcie

To jest główna część naszego Personal Statement. Właśnie tutaj musimy przekonać komisję rekrutacyjną, że faktycznie jesteśmy zainteresowani przedmiotem, na który złożyliśmy aplikację, a także że mamy predyspozycje do jego studiowania.

Musimy się ogólników oraz stwierdzeń, których nie jesteśmy poprzeć konkretnym przykładem z naszego życia. Na przykład zamiast stwierdzać, że jesteśmy zainteresowani danym kierunkiem (np. medycyną albo matematyką) znacznie lepiej stwierdzić, że pasjonujecie się jakąś konkretną tematyką (zagadnieniami etycznymi terapii genowej albo nieliniowymi cząstkowymi równaniami różniczkowymi w analizie obrazów). Brzmi to bardziej autentycznie i ciekawiej ponieważ czytający natychmiast zada sobie pytanie: dlaczego? Oczywiście te zainteresowania muszą być prawdziwe i powinniście posiadać pewną wiedzę (niekoniecznie specjalistyczną) na ten temat aby nie popełnić jakiejś kompromitującej gafy. Poza tym, nierzadko Personal Statement stanowi podstawę rozmowy kwalifikacyjnej/interview (szczególnie na Oxfordzie, Cambridge, a także na medycynie i weterynarii) dlatego lepiej wiedzieć o czym się pisze.

Aby nie pozostawić stwierdzenia o swoim zainteresowaniu w pustce, należy poprzeć to przykładami pracy badawczej, lub wypracowania, które na ten temat napisaliście. Stąd można dalej rozwijać swą myśl na temat ewolucji waszych zainteresowań i wykorzystując to jako pretekst podawać przykłady swoich osiągnięć (w konkursach, zawodach) w tej dziedzinie, inicjatyw związanych z tą dziedziną (nawiązanie kontaktu ze specjalistą, uczestnictwo w wykładach uniwersyteckich, prowadzenie kółka szkolnego na ten temat) lub doświadczeń bardziej zawodowych (wolontariat, staż, praca).

Za każdym razem kiedy podajemy jakiś przykład warto także wspomnieć co z tego doświadczenia wynieśliśmy, albo czego się nauczyliśmy. Na przykład praca w hospicjum z dziećmi mogła nauczyć przyszłego studenta medycyny cierpliwości, odporności psychicznej w kontaktach z pacjentami, udział w konkursie lub innego rodzaju rywalizacji zwykle uczy wytrwałości i pracy w stresie, prowadzenie kółka szkolnego uczy umiejętności organizacyjnych i wskazuje na cechy przywódcze, artykuł w gazecie lub praca w radiu pozwala ćwiczyć umiejętności komunikacyjne, a gra w sport drużynowy – umiejętności pracy w zespole.

Pamiętajmy jednak o ograniczeniu miejsca jaki mamy na napisanie naszego Personal Statement i starajmy się ograniczać do minimum opis konkretnego doświadczenia/osiągnięcia – minimum pozwalające na zrozumienie sytuacji. W ten sposób unikniemy niepotrzebnych dygresji i zaoszczędzimy trochę miejsca.



Paragraf 5: Rozwinięcie

Jeden z paragrafów rozwinięcia (zwykle ten ostatni) warto poświęcić swoim osiągnięciom niekoniecznie związanych ze szkołą lub twoim konkretnym kierunkiem. Dzięki temu pokażemy komisji rekrutacyjnej, że prowadzimy pełne życie – nieograniczone do szkoły i nauki. Jest to ważne ponieważ wskazuje na to, że potrafimy się odnaleźć w pozaszkolnym środowisku i że nasze horyzonty nie są ograniczone do małego światka fizyki/biologii czy czymkolwiek zajmujemy się w szkole. Dodatkowo ten paragraf pomoże nam przywołać osiągnięcia/zajęcia, które z pewnością nie znajdują się nigdzie indziej w naszej aplikacji. Nasze hobby, podróże, sport, który uprawiamy to przykłady idealnych tematów, które możemy tutaj poruszyć. Uwagi na temat paragrafów 2-4 dotyczą paragrafu piątego także: oprócz tego, że cały fragment musi tworzyć logiczną całość to warto wspomnieć jakie cechy udało nam się wykształcić przez nasze hobby/sport.



Paragraf 6: Zakończenie

Ostatni paragraf musi być jednocześnie zakończeniem, podsumowaniem i swoistym spojrzeniem w przyszłość. Pierwsze zdanie może nawiązywać do wcześniejszych części Personal Statement, jednak w kolejnych powinniśmy się skupić dlaczego chcemy studiować danych kierunek właśnie w Wielkiej Brytanii. Co powoduje, że jest to idealne dla nas miejsce? Czy to, że obcy kraj stanowi dla nas wyzwanie (jeśli wątek stawiania wyzwań pojawiał się często w rozwinięciu) czy dlatego, że w danym uniwersytecie możemy się nauczyć nie tylko medycyny/matematyki, ale także jest rozwinięta współpraca między wydziałami medycyny i filozofii, które badają zagadnienia etyczne w medycynie/na uniwersytecie istnieje rozwinięta grupa badawcza analizy fraktalnej zdjęć i dlatego jest to idealne miejsce dla moich studiów. Te konkretne przykłady działałyby lepiej jeśli nasz Personal Statement mógłby być dostosowany do każdej uczelni. W rzeczywistości ten sam esej zostanie wysłany do wszystkich uczelni do których aplikujemy, dlatego warto znaleźć jakąś cechę wspólną tych uniwersytetów. W ten sposób pokażemy komisji, że nie wybraliśmy uniwersytetów przypadkowo, ale poświęciliśmy na poszukiwania czas i jesteśmy zdeterminowani.

Oprócz powyższych sugestii warto także mieć na uwadze, że komisja rekrutacyjna chciałaby się od nas dowiedzieć czy zdajemy sobie sprawę z odmienności kulturalnej Wielkiej Brytanii i wielu problemów stąd wynikających. Jeśli mamy miejsce w głównej części Personal Statement warto napisać coś o naszej umiejętności życia w obcym środowisku (może zmienialiście miejsce zamieszkania/szkołę, albo spędziliście miesiąc, dwa za granicą na kursie językowym?).

Na początek

Jak napisać Personal Statement?
Skoro Personal Statement jest tak ważny, a jednocześnie jego długość jest tak drastycznie ograniczona w jaki sposób zabrać się do pisania? Dokładnie tak samo jak za pisanie dobrego wypracowania. Najpierw musimy się zapoznać czego od nas się oczekuje (patrz niniejszy tekst), a następnie zabrać się do pracy.

Oczywiście nie da się napisać dobrego Personal Statement po prostu poświęcając na to jeden wieczór. Proces jest bardziej długotrwały i im więcej mamy nań czasu tym lepsze będą efekty (co nie oznacza, że nie da się tego skondensować do kilku dni).



Burza mózgów

Zaczniemy od procesu burzy mózgów, kiedy siadamy z długopisem nad pustą kartką papieru i staramy się spisać wszystkie (dosłownie wszystkie) pomysły jakie przyjdą nam do głowy. Musimy spisać:

  • wszystkie osiągnięcia związane lub nie z wybranym kierunkiem studiów,
  • wszystkie ciekawe doświadczenia, które potencjalnie mogą znaleźć się się w Personal Statement,
  • ciekawe książki,
  • artykuły,
  • zagadnienia związane z naszym kierunkiem, z którymi mieliśmy styczność,
  • ważne wydarzenia w życiu, które zainteresowały nas takimi, a nie innymi studiami.

W skrócie: musimy zapisać kilka kartek dużą ilością potencjalnych tematów i wątków, które możemy opisać w Personal Statement. Musimy także pomyśleć o kilku potencjalnych sposobach rozpoczęcia i zakończenia naszego wypracowania, a także o optymalnej strukturze. Ta część procesu może zająć od kilku godzin do tygodnia. Jeśli masz kogoś kto zna cię bardzo dobrze (z rodziny, przyjaciół, nauczycieli) warto zapytać ich o dodatkowe pomysły.

Kiedy już będziemy dysponować odpowiednią liczbą pomysłów musimy je teraz uporządkować w odpowiednie kategorie np. osiągnięcia związane ze studiami, doświadczenia pokazujące ważne cechy charakteru, powody dla których chcę iść na studia do Anglii na dany kierunek itp. To nam pomoże zorientować się czym tak naprawdę dysponujemy.



Pierwszy szkic

Dysponując już uporządkowaną listą wszystkich naszych pomysłów możemy się zabrać za pisanie pierwszego szkicu. Na pewno to nie będzie wersja nawet podobna do ostatecznej więc na tym etapie nie musimy się przejmować za bardzo zasadami pisowni lub szczegółową gramatyką. Najważniejsze teraz jest stworzenie struktury, która pozwala zawrzeć się tekstowi w ograniczeniach, zwiera wszystkie najważniejsze wątki, o których chcemy napisać, a jednocześnie zachowuje pewną płynność idei (nie możemy skakać z jednego tematu na drugi bez żadnego przejścia). Kiedy skończymy pisać – odłóżmy tekst na dwa, trzy dni i nie myślmy na jego temat.

Ta niewielka przerwa pozwoli nam spojrzeć od nowa na nasz Personal Statement. Zobaczymy, czy faktycznie każdy paragraf tworzy jakąś spójną całość, czy kolejne fragmenty wynikają z poprzednich i czy wypracowanie w ogóle ma sens (unikajmy powtarzania informacji z innych części aplikacji, chyba że jest to potrzebne w danym kontekście, usuńmy także wątki, które słabo wiążą się zresztą tekstu albo są zupełnie nie na temat). Jeśli nie to albo napiszemy tekst od nowa albo wprowadzimy zadowalające poprawki i po raz kolejny odłożymy wypracowanie na kilka dni i sprawdzimy je po przerwie. W końcu struktura tekstu będzie na tyle zadowalająca, że będziemy mogli zacząć polerować tekst od strony językowej.



Cykl: poprawka-sprawdzenie

Na tym etapie ogólna struktura tekstu jest już gotowa. Musimy teraz ułożyć tekst poprawnie językowo. Przede wszystkim musimy używać języka poprawnie gramatycznego i leksykalnie. Personal Statement wcale nie musi używać zaawansowanego i elokwentnego języka – proste, krótkie zdania, nawet bez zdań podrzędnych i zaawansowanych struktur czasowych są idealne – łatwiej jest w nich kontrolować gramatykę, a czytelnikowi łatwiej skupić się na treści. Bardzo często używanie wyszukanych słów ma zupełnie przeciwny efekt do zamierzonego: tekst brzmi tendencyjnie i pretensjonalnie przez co nie pozostawia dobrego wrażenia.

Jednocześnie starajmy się unikać powtórzeń tego samego słowa (użyjmy synonimu), wielu zdań zaczynających się od „I...”, a także (co jest bardzo ważne) pamiętajmy o wstawieniu przedimków (articles) a/an/the tam gdzie trzeba (usunięcie ich celem oszczędzenia miejsca jest kuszące, ale dla native speakers brzmi dość rażąco). Ponadto postarajmy się, żeby ostatnie zdanie paragrafu nawiązywało do treści następnego paragrafu, albo pierwsze zdanie nawiązywało do poprzedzającego – płynność jest bardzo istotna.

Kiedy doprowadzimy tekst do zadowalającego stanu musimy zwrócić się do kogoś znającego angielski o jego sprawdzenie. Zarówno pod kątem językowym, ale także merytorycznym – najlepiej jeśli będzie to osoba która nas zna i mówi po angielsku lepiej. Wszelkie sugestie zapewne będą trafne ponieważ po tak długiej pracy nad tym krótkim tekstem człowiek staje się nieświadomy błędów, które się tam kryją. Po tym jak znajomy zwróci nam tekst, a my naniesiemy poprawki wówczas powinniśmy powtórzyć ten cykl tyle razy, aż nie staniemy się pewni, że Personal Statement osiągną poziom idealny. Wówczas Personal Statement będzie gotowy do wpisania w aplikację UCAS.

Na początek

Wróć na górę strony